Αίγυπτος .

Στην χώρα αυτή έχω ταξιδέψει ίσως πάνω από 50 φορές την τελευταία 15-ετία. Μόνον η φετινή σοδειά του 2007 ήταν 6 ταξίδια. Και δεν είναι μόνον το Κάιρο, είναι πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα κατά μήκος και πλάτος της χώρας. Δυστυχώς (ή ευτυχώς) μόνον μια φορά την είδα σαν τουρίστας και αυτή για 2 μέρες, το 1995.
Άρα οι εικόνες και η αφήγηση που θα ακολουθήσει δεν θα έχει φτιασίδια, όμοια με αυτά που απεργάζονται τα τουριστικά γραφεία για να τραβήξουν κοντά τους το σύγχρονο εμπόρευμα.

Από την γωνία Kasr-El-Nil που είναι το δωμάτιο του ξενοδοχείου μου έχω σχεδόν πάντα αυτές τις δύο εικόνες της πόλης μπροστά μου. Σπάνια η ατμόσφαιρα είναι καθαρή και ο ορίζοντας ανοικτός. Για την θολή εικόνα φροντίζουν οι αμμοθύελλες αλλά και μόλυνση της ατμόσφαιρας, προϊόν των εκατομμυρίων αυτοκινήτων που παραβγαίνουν το ένα το άλλο στην αέναη κόντρα του πιο γρήγορα, πιο κοντά, πιο σφιχτά, πιο μπροστά, πιο ανάποδα κλπ.



Ομως η πόλη έχει και άλλες όψεις, όπως αυτές



και αυτές



αλλά και αυτές που είναι πολύ κοντά στην μεγάλη πυραμίδα του Χέοπος. Φυσικά αποδώ δεν θα σας πάνε ποτέ, γιατί οι τουρίστες πάνε μόνον από τον κεντρικό δρόμο. 'Όμως εδώ θα δείτε τα σκουπίδια να κατακλύζουν τις όχθες του μικρού καναλιού στην δεξιά πλευρά του δρόμου. Καλωςήλθατε στην Giza. Στο κανάλι έχω δει πολλές φορές να κολυμπάνε παιδιά αλλά και να ξεπλένονται ζώα (γαϊδούρια κλπ).



Αλλά το πέρασμα στην χερσόνησο του Σινά είναι από μόνο του μια εμπειρία. Το τούνελ σε οδηγεί από την άλλη πλευρά, την άγονη, την σκληρή και μονότονη. Εάν θα πάς με αεροπλάνο θα πετάξεις στο Sarm ή θα πας στην Αγ.Αικατερίνη. Αλλά εάν πας οδικώς οι εμπειρίες θα είναι πολλές και θα σου μείνουν αξέχαστες.



Mέσα στον μεσημεριανό ήλιο του Σινά ξεχωρίζεις αμυδρά τα πρόσωπα. Το θερμόμετρο στο αυτοκίνητο σταμάτησε στους 48 βαθμούς, και εσύ ακούς την καρδιά σου να δουλεύει ακόμη.Οι Βεδουίνοι μας πλησιάζουν και προθυμοποιούνται να μας δείξουν την περιοχή. Είσαι στο μέσο του πουθενά και τα χαμόγελα και οι κινήσεις φιλοφρόνησης δεν πρέπει να σε ξεγελάσουν.