"The rewards of the journey far outweigh the risk of leaving the harbor''

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2008

Λίβανος

Πρώτη φορά πήγα στην Βηρυτό στις αρχές του 1994. Δεν είχε περάσει πολύς καιρός από την κατάπαυση των εχθροπραξιών και η πόλη ήταν βυθισμένη στα συντρίμμια της. Παντού φυλάκια με πάνοπλους στρατιώτες και την συριακή σημαία να κυριαρχεί σε κάθε γωνία της πόλης. Έβλεπα την φάτσα του σύριου προέδρου Ασαντ σε κάθε μεταλλικό στύλο, σε κάθε παράγκα και σχεδόν μέσα σε κάθε κτίριο. Η εικόνες αυτές έδειχναν ποια πλευρά –ξένη δύναμη- είχε επικρατήσει στον μακρύ εμφύλιο πόλεμο του Λιβάνου και μου προκαλούσαν αηδία. Μου θύμιζαν τις παλιές βασιλικές φωτογραφίες που μοίραζαν μεταπολεμικά οι βασιλόφρονες στα ελληνικά χωριά και ανάγκαζαν τους ιδιοκτήτες των σπιτιών, να τις κρεμάσουν σε κοινή θέα ή δίπλα στο εικονοστάσι του σπιτιού. Εικόνες εξαναγκασμού, εικόνες παρακμής.

Το ρεύμα λιγοστό και οι εφεδρικές γεννήτριες που ήταν σκορπισμένες από ιδιωτικές εταιρίες παντού στην πόλη, έπαιρναν με το αζημίωτο κάθε λίγο και λιγάκι μπροστά.
Μέχρι και το 1996 το Τηλέφωνο αποτελούσε μια σπάνια πολυτέλεια. Μιλούσαμε με Ελλάδα από ένα ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο του ξενοδοχείου και η κλήση γινόταν μέσω τηλεφωνητή (operator). Η φωνή αργούσε να πάει, αλλά και να έρθει και η γραμμή είχε ένα εκνευριστικό βουητό. Μας έλεγαν ότι η συνδιάλεξη γινόταν με την βοήθεια δορυφόρου εγκατεστημένου στην Αμερική, αλλά με αναγκαία υποβοήθηση σήματος στην Κύπρο. Πολλές φορές σκέφτηκα ότι όλα αυτά ήταν μια πρόφαση για τους επιτήδειους που ήθελαν να εισπράττουν σημαντικά τέλη. Δυο λέξεις έλεγες και είχες βγάλει 50 δολάρια από την τσέπη σου.

Αυτό που με συγκλόνιζε κάθε φορά που πήγαινα στο Λίβανο ήταν τα εκατομμύρια τρύπες που έβλεπα στα κτίρια , προϊόν απερίσκεπτης χρήσης των όπλων και του καλλιεργηθέντος μίσους για δεκαετίες. Ακόμη και 10 χρόνια μετά έβλεπες τα κουφάρια μεγάλων κτιρίων –όπως αυτό της φωτογραφίας- να στέκονται εκεί μισογκρεμισμένα.



Ο πρώτος οδηγός του ταξί που είχα, ο Mohamed , έκανε και χρέη σωματοφύλακα. Γινόταν η σκιά μου. Φυσικά με το αζημίωτο. Από την Hamra Street έως την βραδινή έξοδο στο Juneeh, ήταν πάντα εκεί. Καθόταν διακριτικά λίγο πιο δίπλα, αλλά το βλέμμα του σκάναρε την είσοδο και τις παράξενες κινήσεις στους χώρους που μπαίναμε.
Η πόλη δεν είχε φανάρια και οι οδηγοί επικοινωνούσαν με το πάτημα της κόρνας. Μια φορά κορνάρισμα σήμαινε κάτι άλλο από το παρατεταμένο πάτημα του κλάξον. Όλοι έτρεχαν τότε. Σκεφτόμουν φορές-φορές ότι το τρέξιμο στους δρόμους ήταν κατάλοιπο των δύσκολων χρόνων του πολέμου.

Σίγουρα η Βηρυτός άλλαξε. Τα ερείπια απομακρύνθηκαν και στη θέση τους ξεφύτρωσαν νέα κτίρια, ιδιαίτερα στην Ashrafieh και στο παλαιό κέντρο. Αρκετά παλαιά κτίρια αναστυλώθηκαν και η πόλη απέκτησε πλατείες, φανάρια, φώτα, πεζοδρόμους.



Σε ένα από ταξίδια μου των τελευταίων χρόνων έπεσα πάνω σε μεγάλη διαδήλωση υπέρ του φιλοσυριακού καθεστώτος. Είχε προηγηθεί η δολοφονία του Hariri και ήταν ορατό ότι κάποιοι βασίζονταν σε μετακινούμενες μάζες πληθυσμών για να δείξουν την δύναμή τους και την αριθμητική τους υπεροχή.

Λίγο αργότερα (τον Ιούλιο του 2006)ξεκίνησε ο Βομβαρδισμός του Λιβάνου από το Ισραήλ. Το δράμα τον αμάχων σε ένα φιλμάκι του Youtube είναι απλά μια ιστορική αναδρομή. Η χώρα όμως μετρά τα σημάδια της μέχρι και σήμερα.
Ο αδελφικός φίλος, ο Habib, από τα γεγονότα εκείνα και μετά είναι με το διαβατήριο στην δεξιά του τσέπη. Αναρωτιέται ξανά και ξανά, μήπως ήταν λάθος που εκεί στο 1993 άφησε την Γαλλία και γύρισε στην Βηρυτό. Την ίδια ερώτηση την κάνουν χιλιάδες Λιβανέζοι, αλλά η απάντηση είναι εξαιρετικά δύσκολη.


H επόμενη φωτογραφία είναι μια αεροφωτογραφία, βγαλμένη πάνω από τα βουνά του Λιβάνου, κάπου κοντά στα σύνορα με την Συρία.



Ίσως πολύ λίγοι να γνωρίζουν στην Ελλάδα, ότι εκεί στα ορεινά του Λιβάνου σώζονται τα ερείπια μιας ιστορικής πολιτείας (Baalbeck) με ναούς αντίστοιχου κάλους με τον δικό μας τον Παρθενώνα αλλά και ένα ανεπτυγμένο χιονοδρομικό κέντρο.

3 σχόλια:

ΜyriSun[Manya] είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=tJBcOn0K3Ok

ΜyriSun[Manya] είπε...

Πονεμένη πόλη,πονεμένοι άνθρωποι.
Παιχνίδι στα χέρια αλλόκοτων με
μόνο κερδος το κέρδος.
Το Παρίσι της Ανατολής.Τι ειρωνία..
Αν ειχα μόνο μια αναπνοή εσένα θα
ανέσταινα.Μα εχω μόνο μια καρδιά
που ετσι ξερει να αγαπά.Εχει και δω
και κει παντού θαθελε να δωσει,στην Κύπρο,στο Ιράκ,παντού
οπου υπάρχει αναγκη καρδιάς.
Αν όμως ειχαμε τη δυναμη να ενώσουμε
πολλές καρδιές μαζί ισως τα καταφέρναμε.
Συνεχισε Αρη αυτή τη διαδρομή
πες μας οτι ξερεις απο οσα ειδες
δωσε μας να καταλάβουμε,εν ανάγκη
να μας πονέσεις πιο πολύ.Εμάς τους
εφησυχασμένους.

kostas theodoropoulos είπε...

Αγαπημένε άρη, Μεγάλε ταξιδευτή. ότι διαβάζω για την ανατολή με συνεπαίρνει. Για την Βυρητό, Το Παρίσι της μέσης ανατολής.

Και φυσικά ως ταξιδευτής και ονειροπόλος δεν κάνεις μόνο περιγραφές αλλά και διαπιστώσεις που δείχνουν άποψη και ευαισθησία.΅
«Ο μόνος νόμος είναι η λευτερια». Πολύ σωστό. άλλωστε το ταξίδι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με αυτή.
Να είσαι καλά άρη να μας ταξιδεύεις ονειρικά.

--Κώστας--

Twenty years from now you will be more disappointed by the things you didn’t do than by the ones you did. So throw off your bowlines. Sail away from safe harbor. Catch the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover.

[Mark Twain]

Every time you touch me ...


I become a hero..
Ι fly to stars..

Jonathan Livingston Seagull του Richard Bach.
σελίδες 128, Εκδόσεις: Avon .
Δεν ξέρω εάν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά.
Μια απ όλες τις κριτικές του βιβλίου γράφει:
Richard Bach with this book does two things.
He gives me flight.
He makes me Young. (Ray Bradbury).
Και ο συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο :
To the real Jonathan Seagull, who lives
within us all !
Ξέρω πως πρωτοτυπώθηκε το 1973...

Όταν τολμάς...χάνεις για λίγο το βήμα σου.Οταν δεν τολμάς...χάνεις για πάντα τον εαυτό σου...

Nothing splendid has ever been achieved except by those who dared believe that something inside them was superior to circumstance. (Bruce Barton)


Ο Αλεξανδρινός ο καθαρός ο ουρανός ...στον έρωτα είναι σαν διαμάντι ανθεκτικός και ...είναι ο αυθεντικός o Aλεξανδρινός.

Μα εγώ να δεις που τα μισά σου...
θα μπορώ να αγαπώ...

Είσαι για ένα ρίσκο;


Είσαι για ένα ταξίδι στ'ανοιχτά; Είσαι για ένα ρίσκο;
Θελω να μου υποσχεθείς πως δε θα πάρεις μετεωρολογικό δελτίο.
Πως δε θα χεις μαζί σου προμήθειες και αποσκευές.
Πως δε θα γεμίσεις το πλεούμενο με σωσίβια....
Θα δέσουμε την άγκυρά μας στα φτερά των γλάρων...
Και θα ορίσουμε τιμονιέρη μας το πιο τρελό δελφίνι...
Θα σου χαρίσω όλο το γαλάζιο του πελάγου...
Όλο το χρυσαφι του ήλιου...Όλο το ροζ του δειλινού.
Να χεις χρώματα πολλά να βάφεις τους πόθους και τις σκέψεις σου.
Θα γεμίσω τ'αμπάρι μας με ονειρα. Να χεις πολλά.
Να μη φοβάσαι πως θα σου τελειώσουν...
Αν έχει λιακάδα θα απλώσουμε τα δίχτυα της ζωής μας στην κουβέρτα
και θα μπαλώσουμε τις τρύπες που μας ανοιξαν τα σκυλόψαρα...
Αν έχει βροχή θα βγάλουμε τη ψυχή μας στ΄άλμπουρο να ξεπλυθεί.
Είσαι επιτέλους, για ένα ταξίδι στ ανοιχτά;
Για ένα ρίσκο;
[ Αλκυόνη Παπαδάκη]

Ο άνθρωπός μου...


ο φύλακας...ο άγγελός μου...
Στο τσιγάρο που κρατώ..
Στον ένα μου Θεό...να μη δώσει να ξημερωθώ...
Ετσι μια ζωή θα σαγαπώ...



....να μη χαθείς ποτέ απ τη ζωή μου...

..Mε μόνο χάρτη τη καρδιά...


..Δίχως νόμους κ κανόνες...Κ είσαι έρωτας εσύ...κ ταξίδι γλυκό...

Α bsolute love...

για πάντα θα σαλπάρω...στην πλάτη του δικού σου ανέμου...
σαν να σουν όρκος σ έχω πάρει που δεν θα πάταγα ποτέ μου...
Στο τσιγάρο που κρατώ..Στον ένα μου Θεό..να μη δώσει να ξημερωθώ...
Ετσι μια ζωή θα σαγαπώ...

Like the air you breathe...

...tonight...

στης ζωής τα ταξίδια...

...να μη γυρνάς ποτέ την πλάτη...
Να τα κοιτάς μ' εμπιστοσύνη...κ με μάτια ολάνοιχτα...σα θαύμα...

οτι αξίζει θα ζει...
οτι γερά μας ενώνει...

Γαλάζιο πουλί...στα όνειρά μου...

Nα περπατάς ανάλαφρα σαν μακρινό τραγούδι...
Eνας γαλάζιος άνεμος ν' ανάβει ξαφνικά τα φώτα τ' ουρανού..
Tα χρώματα που χάθηκαν στα μάτια...εξαίσια να αστράφτουν πάλι...
K να είσαι εκεί όπως παλιά ...κι όπως παλιά να μ' αγαπάς
(T.Νικηφόρου]

Like the deep blue sea....

οταν έχω εσένα...οταν έχεις εμένα..

...Σε σένα που μπορείς με ένα χάδι να αδικείς...
Χρόνο έχεις για ότι αντέχεις...είσαι ουρανός που πονάει...και όλο βρέχεις
..
Διώξε τα σύννεφα σταμάτα την βροχή...
χαμήλωσε...κ ελα βρες με στο βραχάκι μας..
σε κείνο το νησί του ονείρου...κ της αλήθειας μας
Απο ψηλά δεν ζωγραφίζονται τα όνειρα..
δεν διακρίνεται η αλήθεια...χαμήλωσε...
Ελα κοντά μου...
Μη σφίγγεις τα χρώματα...μη τα σφίγγεις μες τη χούφτα σου
Δεν βλέπεις που το κόκκινό σου..θέλει να δραπετεύσει?

Ξεκρέμασε..τη σκουριά των καραβιών απ το λαιμό σου
....Και πήγαινε ανάμεσά τους κατάλευκος κ θαλασσί
Με το πουκάμισό σου ανοιγμένο
Εκεί..Για να απογειωθούμε μαζί...
Eσυ κ εγω...

its a matter of flying....

Το δικό μας ταξίδι δεν τελειώνει με ένα μόνο ξεφύλλισμα...

Η διαδικασία του γραψίματος ενεργοποιεί την φαντασία με τρόπους
που δεν μπορεί να το κάνει κανένα άλλο αισθητήριο μέσο....
Το γράψιμο σε αναγκάζει να συμπληρώσεις τα κενά
κ να δημιουργήσεις δικές σου εικόνες...


Για σένα μόνο...

Μα της καρδιάς τ αστέρι μην παίρνεις απο δω...

Δυο μέρες μόνο..σ' ένα ταξίδι-αστραπή...να ξεδιπλώνω...
Οσο μια βόλτα διαρκεί...Να παίρνει ανάσα η ζωή..
Για λίγο μόνο...Για τόσο μόνο...
Φως να γεμίζουν οι στιγμές..να λάμπουν μες στο χρόνο
Όλο το σώμα μου να ζει..Για σένα μόνο...
Δυο μέρες μόνο...
Οσο κρατάει μια ζωή...Για τόσο μόνο...

Ο γλάρος...κ ο αγέρας...

Manya Kousi
Ιδανικοί εραστές .Δεν παύουν ποτέ να πετάνε.Ανεκτίμητη συνύπαρξη.Τέλεια.
Tαξιδεύουν μαζί...Αλλιώς δεν έχει νόημα η ύπαρξή τους.[ΜyRiSun]

Φίλα με αγάπη μου....

Η αλήθεια...με τα δικά μου μάτια.



δες τα μάτια μου... γεμίσαν απο σένανε...
δες η καρδιά μου...γέμισε απο σένανε...αλήθεια μου
Sempre na minha mente..

Οτι αρχίζει με αλήθεια..δεν τελειώνει ποτέ...

Io Che Amo Solo Te
Ηθελα ναμαι..
κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου...
για να ξυπνάω τις φωτιές μες στο κορμί σου...
Η μόνη λέξη...μες το παραμιλητό σου...


Πάρε με......Ζεστό αγάπης κύμα..

Οταν έχω εσένα...

μπορώ να ονειρεύομαι ξανά...
Mάτια μου..ψάχνω να σε βρώ...
Δεν σβύνω τη μορφή σου..
.



Sempre na minha mente...

Για την ακρίβεια... ποτέ δεν είχα μεγαλύτερη διαύγεια. Αυτό που μου συνέβη είναι σχετικά απλό.

Ένιωσα ξαφνικά... μια έντονη επιθυμία για το αδύνατο...


Αγάπησα Απόλυτα κ Αληθινά...
ένα γλάρο...
Λοιπόν...θέλησα να πετάξω...
Θέλησα ν ανταμώσω ουρανό.
Θα με ρωτάνε... θα ’μαι η απάντηση.
Sempre na minha mente.
Δεν θα περνώ στην άλλη τάξη...
Δεν θέλω ν αλλάξω ουρανό...

υγ.και θα σου πω και την ουσία...κι αυτο που εχει σημασία...
χάραξε μα τίποτα δεν άλλαξε...
Πιο πολύ σε θέλω... σ αγαπάω..
Μέλι είναι ο έρωτας που στάλαξε
πάνω στο κορμί που ξαγρυπνώ...

Κ αυτή είναι η αγάπη που δεν τέλειωσε ποτέ...

All rules are made only to be broken...


φως μου...βρες το νησί...στο σαγαπώ μου...
Απλά...υπάρχει...κ είναι το δικό μου νησί...

Αγάπη μου στο κόσμο μου....βρες το νησί..
έχει παντού κ πάντα...ήλιο εκεί...

ξέρω είναι δύσκολο...

μα κάντο εσύ απλό....
σημάδια άφηνε στα σύννεφα απάνω...

Μην αλλάξεις ουρανό...
υποσχέσου...δεν θα με ξεχάσεις...

στο δικό μας βραχάκι.....


Σε χώρο μυστικό.. .καρδιά μου ...σ ανταμώνω...

''Κάθησε εδώ κοντά μου...Μου 'λειψες ξαφνικά
Ετσι όπως oταν πέφτει ο ήλιος...
Μείνε λιγάκι ακόμα.........κάτι εχω να σου πω
Να πάρει ο αέρας χρώμα....''
"Τάσος Λειβαδίτης"
..Si tu no estás junto a mí.....
Κράτα μου το χέρι στα μακρινά μας όνειρα...
Nα παίρνει ανάσα η ζωή...αέρα η καρδιά...
Baciami ancora...

με την αγάπη σου ψηλώνω....

κ ακουμπάω ουρανό...

so in love with you...am I...


our sound..our dream...our journey....


Τα όνειρα δεν χάνονται μόλις ξυπνάμε...
Τα όνειρα πεθαίνουν όταν σταματήσουμε να ελπίζουμε...
seagulls flying
Love me without fear -Trust me without questioning - Need me without demanding -
Want me without restrictions - Accept me without change- Desire me without inhibitions.

Besame Mucho.A treasure...a world map...


a thought that escapes.....I love you
una luce che sfiora/ a light that skims over
una fiamma che incendia l’aurora./ a flame that inflames the dawn
Un errore perfetto, un diamante, un difetto/ a perfect mistake...a diamond..a defect
uno strappo che non si ricuce./ a tear that can't be mend

Un respiro profondo per non impazzire/ a deep breath to don't go crazy
una semplice storia d’amore./ a simple love story

Un pirata, un soldato, un dio da tradire/ a pirate..a soldier..a god to betray
e l’occasione che non hai mai incontrato./ and the chance that you've never met
La tua vera natura, la giustizia del mondo/ your true nature... justice in the world
che punisce chi ha le ali e non vola./ that punishes who has wings and doesn't fly

Baciami ancora…/ kiss me again

Tutto il resto è un rumore lontano/ everything else is a distant sound
una stella che esplode ai confini del cielo/ a star exploding on the edge of the sky
Baciami ancora…/kiss me again

Voglio stare con te/ I wanna be with you
invecchiare con te/ grow old with you
stare soli io e te sulla luna./ be alone.. you and I on the moon

Coincidenze, destino,/ coincidence..destiny
un gigante, un bambino/ a giant..a child
che gioca con l’arco e le frecce/ playing with bow and arrow
che colpisce e poi scappa/ that hits and runs
un tesoro, una mappa,/ a treasure..a map
l’amore che detta ogni legge/ love that lays down the law
per provare a vedere/ to try to see
che c’è laggiù in fondo/ what there is down there
dove sembra impossibile stare da soli/ where it seems impossible to be alone
a guardarsi negli occhi/ looking each other in the eyes
a riempire gli specchi/ filling the mirrors
con i nostri riflessi migliori/ with our best reflections

Ατέλειωτο ταξίδι...

Mέρα Μαγιού..ήτανε.Ατέλειωτο ταξίδι μ αφησες καρδιά μου...
Θάθελα... ναναι Μάης...οταν ξανάρθεις...

Μόνο εσένα και είμαι εντάξει.
Το ταβάνι έχει πετάξει δυο φωτιές στον ουρανό.


Σου φυλάω μουσικές...

στο ταξίδι να καις μες στο χρόνο

Διαδρομή
είναι η πορεία στην
αυτογνωσία μέσα από το ταξίδι...

To feel your love once more...


I woke and you were there...beside me in the night.
U touched me & calmed my fear...turned darkness into light.
I woke and saw you there...beside me as before
My heart leapt to find you near to feel you close me...once more
Your strength has made me strong..though life tore us apart..
& now when the night seems long...your love shines in my heart...

Sei la vita mia...

Ωσπου η γη να μη γυρίζει πια...

Όλη γη ταξίδι γύρω από σένα
Ώσπου το φως να γίνει σκοτεινιά...
Ώσπου κι αυτός ο ήλιος να σβηστεί...
Ώσπου ο χρόνος πια να ξεχαστεί...
Θα σ' αγαπώ...
One’s destination is never a place...but a new way of seeing things.” – Henry Miller

μ ένα τραγούδι του δρόμου..

ναρθεις όνειρό μου...

Ετσι...

it will be for ever...


Θα με ρωτάνε... θα ’μαι η απάντηση.
«Αξίζει καρδιά μου να υπάρχεις για ένα όνειρο
και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»

I wish a falling star... Could fall for ever.


Κάποιοι λένε να μην ονειρεύομαι για τον λόγο ότι τα όνειρα είναι EΔΩ
& η πραγματικότητα ΕΚΕΙ & η απόσταση τους μεγάλη φαντάζει.
Mα όσο σκέφτομαι πως εσύ στο ΕΚΕΙ του ονείρου ήσουν πριν σε γνωρίσω...τόσο επιμένω ΕΔΩ όνειρα να κάνω...

here..and everywhere...for ever...
shine on you...on me... crazy diamond
Σ ένα ταξίδι που δεν έχει τελειωμό...

Οσα δεν τόλμησε κανείς...Εγώ τολμώ.
Απλά...Σ αγαπώ.


can make this world seem right
can make the darkness bright..
can make this change in me....


Απλά...όπως γυρίζει αυτή η γη...


έτσι κ εμείς εδω γυρνάμε...
φίλα με απόψε...ξεκινάμε...

Πολύ απλά...


Θα μαι μαζί σου μια ζωή...Θα σαι το σώμα μου και θα μαι η ψυχή σου.Δεν έχω όνομα εγώ για όποιον με ρωτά...
ΕΣΥ λέγε με ΕΡΩΤΑ...

Ποτέ μου.. δεν θα σ αρνηθώ...δεν θα σ απολησμονήσω...


να΄σαι εδώ γιατί η ζωή..με ένα σώμα δεν αρκεί
σε θέλω εδώ για να υπάρχω...

Εσύ για μένα...είσαι...

Καρδιά μου....μωρό μου...ψυχούλα μου...


καλώς όρισες Ανοιξη....

Πάμε ταξίδια...Ελα στο ρυθμό μαζί μου...
Νοιώσε λίγη ένταση..
Dance with me...little stranger...show me secret sins
Love can be like bondage..seduce me once again....
Won't you dance with me..in my world of fantasy
Won't you dance with me..ritual fertility....