Η εμπειρία δεν μεταδίδεται..Βιώνεται...

Δεν κλείνει ποτέ το αρχιπέλαγος...ποτέ...Δεν γίνεται...

If your dreams dont scare you...they are'nt big enough....

Να...μονάχα λιγο σταματάει τα ταξιδια...

Guide de l' automne...Ταξίδι-χρώμα-αίσθηση

Ελα στο φεστιβάλ των φθινοπωρινών χρωμάτων.

Βάλε μπρος την πυξίδα του μυαλού..Μην ορίζεις συντεταγμένες...Σταμάτα απλά στον κόσμο οπου νομίζεις οτι μπορείς αναπνέοντας τον αέρα να νοιώσεις έντονα..κάθε στιγμή..Σαυτόν τον ανάγλυφο χάρτη της φαντασίας... σχηματίζονται ποτάμια-καταρράχτες-δέντρα-βουνά-πεδιάδες-θάλασσες-λίμνες...η ζωη η ίδια σχηματίζεται .Ασε το χρόνο να κυλάει αργά .Απόλαυσε τη διαδρομή...

ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ...
Ας πούμε..γίνε ταξιδιώτης με αιτία...Γίνε σαν λευκή σελίδα που θα καταγράψει νέα δεδομένα...
Πάρε έμπνευση για ταξίδια μέσα απο γοητευτικές εικόνες του κόσμου μας...ντυμένες με τα χρώματα μιας εποχής...Ενα σύμπαν ποιητικό λίγο ρομαντικό που επιμένει στη σύζευξη στοιχείων σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου..Με φόντο υπέροχες σκηνές και καταπληκτικό design.

Δεν ήμουν ποτέ rain lover...μα το concept ομολογώ οτι έχει μοναδική αισθητική. Εχεις το πρωτογενές
υλικό της γραφής της εικόνας. Εξακρίβωσε μόνος την επιρροή του στην ζωή σου...μέσα απο το ταξίδι.

lets do it...

 A journey can become a sacred thing:

Take the time..to bless your going forth...To free your heart of ballast so that the compass of your soul...might direct you toward..the territories of spirit...
There you will discover...More of your hidden life..and the urgencies...that deserve to claim you...

 We travel not to escape life...but for life not to escape us...

I travel...so I live...

''Travel penetrates your consciousness...but not in a rational way." Milton Glaser

 "Life is either a daring adventure or nothing." -- Helen Keller

μικρή...μεγάλη ...πολυαγαπημένη...Ελλάδα

Θα 'λεγα το κλασσικό χιλιογραμμένο = φθινοπωρινές Μικρές Αποδράσεις-Μεγάλες Απολαύσεις=
Μια ομορφιά..για όλες τις εποχές..Το Ναύπλιο φιλάει υπέροχα..σαν ερωτική πόλη..πάντα νέα..κ φρέσκια.
Νέο είναι οτι περιέχει συναίσθημα. Ολα τ άλλα είναι απλά καλολογικά στοιχεία κ ταμπέλες.
Προχωρημένο..οπισθοδρομικό...ανάλαφρο...βαθύ..ντεκλασέ..ακραίο...τωρινό?
Tα 'χει όλα..Το πριν κ το μετά...Το τώρα κ το πάντα..

shooting@world

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2012-ΧΕΙΜΩΝΑΣ 2012-2013- Γιατί τα ταξίδια

Διαδικασία: Ταξίδι

Προορισμός: Κόσμος

Ο χρόνος κυλά: Υπέρ μου
Περιμένω: Aρα υπάρχω. Εγώ.

Οχημα: Φαντασία. Ξεδιπλώνει τις αρετές του στους δρόμους των πόλεων του κόσμου...

Χαρακτηριστικά: Αξεπέραστο design...αχόρταγη δίψα για περιπλάνηση...ταξιδιάρικη φιλοσοφια...ευελιξία...και προτεραιότητα  ζωής..

Aλεξάνδρεια....

Όταν άκουγα Αλεξάνδρεια, το μυαλό μου ταξίδευε στο Μ.Αλέξανδρο. Ήξερα ότι την είχε ιδρύσει εκείνος ο μεγάλος στρατηλάτης και έγινε πρωτεύουσα της Ελληνο-Ρωμαϊκής Αιγύπτου. Ο νους πήγαινε και σε ένα από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας: τον ΦΑΡΟ της. Έπειτα σκεπτόταν τον Καβάφη. Ήξερα ότι εκεί ήταν το σπίτι του .Όλα αυτά μαζεμένα και άλλα πολλά, με έκαναν στο πρώτο μου ταξίδι στο Κάιρο να θελήσω να την δω. Εξάλλου δεν απείχε πολύ από το Κάιρο. Μόνο 220 χλμ.
Όταν μπήκα στην είσοδο της πόλης και αντίκρισα μια ελληνική επιγραφή τότε κατάλαβα το τι σήμαινε για μας τους Έλληνες η πόλη αυτή.



Πρώτη επίσκεψή μου ήταν στο σπίτι εκείνου του μεγάλου ποιητή. Ένα σπίτι παλαιό διώροφο. Με το γραφείο του αρκετά καλά διατηρημένο. Άκουγα φωνές γύρω, παντού, και στα χείλη ήταν ένα πικρό χαμόγελο. Θυμόμουνα τον αυστηρό πατέρα μου, λάτρη της ποίησής του και λάτρη των στίχων των ποιημάτων του, που όμως δεν κατάφερε να πάει να δει το σπίτι αυτό.
ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ....και άλλα εκεί… λες και είναι γραμμένα στον τοίχο.
Ρίγησα και έμεινα σιωπηλή ακούγοντας μόνο τη καρδιά μου να χτυπάει. Σ’ όλους τους τοίχους ήταν σαν να διάβαζα όλα τα ποιήματά του, τόσο καθαρογραμμένα.
Η επόμενη μου στάση ήταν η περίφημη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Είχα διαβάσει ότι πριν καταστραφεί από πυρκαγιά, είχε θαρρώ 7000 τόμους βιβλίων.
Όλη η πόλη, η ατμόσφαιρά της ,το κάθε τι, μύριζε Μεσόγειο, παρά Ανατολή. Η θάλασσα της απλωμένη, όμορφα, είχε μια γλύκα αλλά πιο πολύ αυτή την ηρεμία και την αλλόκοτη Ομορφιά της ελληνικής θάλασσας. Δεν μου κάνει καμιά εντύπωση ότι την ονομάζουν Μαργαριτάρι της Μεσογείου.
Το μεσημέρι κάθισα σε μια παραθαλάσσια ψαροταβέρνα, μείγμα δικής μας και ολίγον από οντά. Τα φρέσκα ψάρια απλωμένα σε πάγκους, για να διαλέξεις εκείνη την ώρα όποιο θέλεις. Και θα στο φτιάξουν όπως το θέλεις. Θύμιζε έντονα τις δικές μας ταβέρνες κοντά στη θάλασσα, με ίσως διαφορά τα λογής λογής...προκαταρτικά μεζεδάκια με ταχίνι και καυτερά που συνόδευαν το κυρίως πιάτο. Γεμάτη από πλούσιους πελάτες που αυτό έδειχνε το ντύσιμο τους, με τις μεταξωτές κελεμπίες τους. Η μουσική καθόλα ανατολίτικη συνόδευε το γεύμα.
Έχει ένα κοσμοπολίτικο αέρα αυτή η πόλη. Το λιμάνι της υποδέχτηκε πριν χρόνια γενιές Ελλήνων και Ιταλών μεταναστών και είναι θαρρώ από τις πιο εντυπωσιακές πόλεις της Μεσογείου Με την μοντέρνα αρχιτεκτονική της αλλά και με σεβασμό στο ένδοξο παρελθόν.
Θα σε θυμάμαι Αλεξάνδρεια.
H μπαλάντα του νερού και της θάλασσας (ποίηση Federico Garcia Lorka, μουσική ΟΝΑΡ)




Οταν ενώνονται δυο διαφορετικές φωνές σε ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα σε πάνε πολυ μακριά.

και η συνέχεια... by aristotelis

εκεί, στο νησί του κόσμου, την Αλεξάνδρεια, πήγα πολλές φορές εως τώρα. Πάντα κάτω από την ιστορική πύλη της πόλης σκέφτομαι το ελληνικό στοιχείο και το χνάρι που άφησε στον χώρο-χρονο.



Δεν είναι μόνο η βιβλιοθήκη που σου επιβάλει την παρουσία της, δεν είναι το σπίτι του Μεγάλου Ελληνα Ποιητή, αλλά είναι το δέσιμο της πόλης με την θάλασσα και τον ουρανό της Μεσογείου. Η πόλη αυτή είναι για μένα ο σύνδεσμος με την πατρίδα. Αγναντεύω την θάλασσα σαν μικρό παιδί και αναζητώ στο βάθος του ορίζοντα, τον Ψηλορείτη. Ξέρω τα μάτια δεν αρκούν, αλλά η ψυχή τον φθάνει.


Εκεί στην παραλία της πόλης, ακούς βαθιά στα ώτα του μυαλού σου, τα λόγια του ποιητή και πέφτεις σε περίσκεψη.

''Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Aν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ’ όχι — το σωστό — εις όλην την ζωή του.'' Κώστας Καβάφης - Che fece... il gran rifiuto


Εκεί στην Αλεξάνδρεια βλέπω την θάλασσα και σκέφτομαι τα Όχι και τα Ναι της ζωής μου. Με πνίγει το Ναι της υποταγής και οραματίζομε το Όχι.

Ο Αλεξανδρινός ο καθαρός ο ουρανός στον έρωτα είναι σαν διαμάντι ανθεκτικός και ...είναι ο αυθεντικός o Aλεξανδρινός. Το ένα μου λιμάνι είναι δυτικό, το άλλο το παλιό ανατολικό, εχω αεροδρόμιο στο βοριά και ενα αρχαίο φάρο προς τον νοτιά.

You always said I was a dreamer...

Η ψυχή μου γλαροπούλι λεύτερο...και το σώμα μου ταγμένο στην αλμύρα...
Υes I am...but I am also realistic...too...