ΘΡΑΚΙΚΟ ΠΕΛΑΓΟΣ
στο πλοίο για Σαμοθράκη...
σαγαπώ...παντού..διαρκώς...
θάθελα να σου δώσω οτι θες..οπως το θες..
Σάββατο 18 Ιουνίου 2011
Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011
κι αν τ όνειρο μας θες να ζήσεις πάλι.....
....μυστικές ώρες θύμησέ μου...
Οτι καλλίτερο είμαι..ότι καλλίτερο έχω να δώσω..
Σου χρωστάω τα πάντα...μ έκανες αλλιώς...
υπάρχεις αμείωτα..ταξίδι μου ατελείωτο..μοναδικο..ανεπανάληπτο
υπάρχω αλλιώς και ίδια...μ ενα αχ...ενα θέλω κ ένα μπορώ.
Κι η μουσική μάρτυρας...στην αλήθεια μου...
You must live...what you really love
You must be only what you're dreaming of
Like a bird
Rising through the sky..You are only..only to fly...
When you hear the sound you love
Do you turn and walk away?
Is it something you are frightened of ? are you scared what it may say ?
You can run ...but you cannot hide...
it's only what you really feel
It calls to you from deep inside..you've got to know this dream is real
Ι want to fly ...only with you...
Πάλι απ την αρχή...Μίλησε μου μονάχα εσύ...
Με βρήκα μέσα απο σένα...
Σου χρωστάω τα πάντα...μ έκανες αλλιώς...
υπάρχεις αμείωτα..ταξίδι μου ατελείωτο..μοναδικο..ανεπανάληπτο
υπάρχω αλλιώς και ίδια...μ ενα αχ...ενα θέλω κ ένα μπορώ.
Κι η μουσική μάρτυρας...στην αλήθεια μου...
You must live...what you really love
You must be only what you're dreaming of
Like a bird
Rising through the sky..You are only..only to fly...
When you hear the sound you love
Do you turn and walk away?
Is it something you are frightened of ? are you scared what it may say ?
You can run ...but you cannot hide...
it's only what you really feel
It calls to you from deep inside..you've got to know this dream is real
Ι want to fly ...only with you...
Τρίτη 7 Ιουνίου 2011
τόσα καλοκαίρια μουχαν φύγει απο τα χέρια....
Σου στέλνω ναχεις να περνάς...μια μυρωδιά καλοκαιριού απ τις ακτές...
εκεί που το όνειρό μας μοιάζει αληθινό...Μόνο μαζί σου...Ταξίδι μου..
Πέρασα τοσες ζωές για να βρω εσένα...μες τη ζεστή σου αγκαλιά να κρυφτώ..
Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011
οτι κι αν λες η δεν λες...
κ στα 4 σημεία του ορίζοντα να πας...Οτι κι αν σκεφτείς..Οτι άλλο θελήσεις.
Οτι κι αν κάνεις...
Δεν θα μου μοιάζει...
ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙΣ...
ένα τσιγάρο σου'χει μείνει να καπνίσεις
δεν έχει αλλού...δεν έχει αλλιώς...
μόνο εδώ..
Οτι κι αν κάνεις...
Δεν θα μου μοιάζει...
ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙΣ...
ένα τσιγάρο σου'χει μείνει να καπνίσεις
δεν έχει αλλού...δεν έχει αλλιώς...
μόνο εδώ..
Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011
Καλοκαιριάζουμε....Εδω είναι το ταξίδι....
Κόντρα στη γενική μαυρίλα...Καλοκαιριάζουμε.
Ο αγώνας-αγώνας αλλα το ταξίδι-ταξίδι...
Οι ανηφοριές είναι για τους σπουδαίους γενναίους.
Κι αν όλα γύρω μας μοιάζουν τόσο απαισιόδοξα ..τα χρώματα είναι γύρω μας.Και είμαστε ζωντανοί.
Στη σκηνή της ζωής.Πανέμορφες μυρωδιές...ανεξίτηλες κ μεις.
Οχι υπόλοιπα..αλλα φρέσκα τωρινά ...παρόντα..
.
Σαν ταξιδιάρικα πλοία που γεννήθηκαν για να γυρίζουν τον κόσμο...χωρίς σταματημό σε λιμάνια.Φοράμε τα καλά μας..Φρεσκάρουμε τα κατάρτια μας...φιάχνουμε τα πανιά μας...
Αισθανόμαστε κ οσο ζούμε ονειρευόμαστε.Ταυτόχρονα παλεύουμε για το καλλίτερο-το ωραιότερο-το ζωντανό το αληθινό...το σημαντικό.
Απλά γι εκείνο που εμεις αποφασίσαμε οτι αξίζει...Τη καρδιά μας...
Σαν περήφανα πουλιά... που γεννήθηκαν μόνο για να γνωρίζουν ουρανό...χωρίς του εδάφους τη κατάντια.
Γυαλίζουμε τα φτερά μας..Μισοσπασμένα..και λοιπόν?...Χαμογελάμε...κόντρα.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ...ΑΚΟΜΑ...
.
Προσπάθησα να το σταματήσω..να το ποδηγετήσω..να το βάλω στο καλούπι.Ειπα οχι ξανά.
Μα ΘΕΛΩ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ...κ να ΤΑΞΙΔΕΥΩ...και αυτό ειναι ότι θέλω..τόσο πολύ.
ΘΑΡΡΩ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΕΤΣΙ...ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ...
Βαθειά ανάσα λοιπόν.Ο αέρας μεχρι το μεδούλι.Καθαρός...Κόντρα στη γενική μόλυνση.
ΜyRiSun[my rising sun]
Every time you touch me ...
I become a hero..
Ι fly to stars..
Jonathan Livingston Seagull του Richard Bach.
σελίδες 128, Εκδόσεις: Avon .
Δεν ξέρω εάν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά.
Μια απ όλες τις κριτικές του βιβλίου γράφει:
Richard Bach with this book does two things.
He gives me flight.
He makes me Young. (Ray Bradbury).
Και ο συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο :
To the real Jonathan Seagull, who lives
within us all !
Ξέρω πως πρωτοτυπώθηκε το 1973...
Ο Αλεξανδρινός ο καθαρός ο ουρανός ...στον έρωτα είναι σαν διαμάντι ανθεκτικός και ...είναι ο αυθεντικός o Aλεξανδρινός.
Μα εγώ να δεις που τα μισά σου...
θα μπορώ να αγαπώ...
Είσαι για ένα ρίσκο;
Είσαι για ένα ταξίδι στ'ανοιχτά; Είσαι για ένα ρίσκο;
Θελω να μου υποσχεθείς πως δε θα πάρεις μετεωρολογικό δελτίο.
Πως δε θα χεις μαζί σου προμήθειες και αποσκευές.
Πως δε θα γεμίσεις το πλεούμενο με σωσίβια....
Θα δέσουμε την άγκυρά μας στα φτερά των γλάρων...
Και θα ορίσουμε τιμονιέρη μας το πιο τρελό δελφίνι...
Θα σου χαρίσω όλο το γαλάζιο του πελάγου...
Όλο το χρυσαφι του ήλιου...Όλο το ροζ του δειλινού.
Να χεις χρώματα πολλά να βάφεις τους πόθους και τις σκέψεις σου.
Θα γεμίσω τ'αμπάρι μας με ονειρα. Να χεις πολλά.
Να μη φοβάσαι πως θα σου τελειώσουν...
Αν έχει λιακάδα θα απλώσουμε τα δίχτυα της ζωής μας στην κουβέρτα
και θα μπαλώσουμε τις τρύπες που μας ανοιξαν τα σκυλόψαρα...
Αν έχει βροχή θα βγάλουμε τη ψυχή μας στ΄άλμπουρο να ξεπλυθεί.
Είσαι επιτέλους, για ένα ταξίδι στ ανοιχτά;
Για ένα ρίσκο;
[ Αλκυόνη Παπαδάκη]
..Mε μόνο χάρτη τη καρδιά...
..Δίχως νόμους κ κανόνες...Κ είσαι έρωτας εσύ...κ ταξίδι γλυκό...
Α bsolute love...
για πάντα θα σαλπάρω...στην πλάτη του δικού σου ανέμου...
σαν να σουν όρκος σ έχω πάρει που δεν θα πάταγα ποτέ μου...
σαν να σουν όρκος σ έχω πάρει που δεν θα πάταγα ποτέ μου...
its a matter of flying....
Το δικό μας ταξίδι δεν τελειώνει με ένα μόνο ξεφύλλισμα...
Η διαδικασία του γραψίματος ενεργοποιεί την φαντασία με τρόπους
που δεν μπορεί να το κάνει κανένα άλλο αισθητήριο μέσο....
Το γράψιμο σε αναγκάζει να συμπληρώσεις τα κενά
κ να δημιουργήσεις δικές σου εικόνες...
που δεν μπορεί να το κάνει κανένα άλλο αισθητήριο μέσο....
Το γράψιμο σε αναγκάζει να συμπληρώσεις τα κενά
κ να δημιουργήσεις δικές σου εικόνες...
Ο γλάρος...κ ο αγέρας...
Η αλήθεια...με τα δικά μου μάτια.
δες τα μάτια μου... γεμίσαν απο σένανε...
δες η καρδιά μου...γέμισε απο σένανε...αλήθεια μου
Sempre na minha mente..
Οταν έχω εσένα...
Sempre na minha mente...
Για την ακρίβεια... ποτέ δεν είχα μεγαλύτερη διαύγεια. Αυτό που μου συνέβη είναι σχετικά απλό.
Ένιωσα ξαφνικά... μια έντονη επιθυμία για το αδύνατο...
Αγάπησα Απόλυτα κ Αληθινά...
ένα γλάρο...
Λοιπόν...θέλησα να πετάξω...
Θέλησα ν ανταμώσω ουρανό.
Θα με ρωτάνε... θα ’μαι η απάντηση.
Sempre na minha mente.
Δεν θα περνώ στην άλλη τάξη...
Δεν θέλω ν αλλάξω ουρανό...
στο δικό μας βραχάκι.....
Σε χώρο μυστικό.. .καρδιά μου ...σ ανταμώνω...
''Κάθησε εδώ κοντά μου...Μου 'λειψες ξαφνικά
Ετσι όπως oταν πέφτει ο ήλιος...
Μείνε λιγάκι ακόμα.........κάτι εχω να σου πω
Να πάρει ο αέρας χρώμα....
Nα παίρνει ανάσα η ζωή...αέρα η καρδιά...
Baciami ancora...
our sound..our dream...our journey....
Ωσπου η γη να μη γυρίζει πια...
Όλη γη ταξίδι γύρω από σένα
Ώσπου το φως να γίνει σκοτεινιά...
Ώσπου κι αυτός ο ήλιος να σβηστεί...
Ώσπου ο χρόνος πια να ξεχαστεί...
Θα σ' αγαπώ...
Ώσπου το φως να γίνει σκοτεινιά...
Ώσπου κι αυτός ο ήλιος να σβηστεί...
Ώσπου ο χρόνος πια να ξεχαστεί...
Θα σ' αγαπώ...
One’s destination is never a place...but a new way of seeing things.” – Henry Miller
Πολύ απλά...
Θα μαι μαζί σου μια ζωή...Θα σαι το σώμα μου και θα μαι η ψυχή σου.Δεν έχω όνομα εγώ για όποιον με ρωτά...
ΕΣΥ λέγε με ΕΡΩΤΑ...
.jpg)
Όλα τα σχόλια
