"The rewards of the journey far outweigh the risk of leaving the harbor''

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2008

Δ.Μακεδονία - μικρό οδοιπορικό Κοζάνη, Καστοριά, Γαλατινή, Εράτυρα

Έρχεται μια στιγμή του χρόνου που θες να γράψεις για κάτι που είδες ή γνώρισες την συγκεκριμένη αυτή εποχή, με ευκαιρία τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Οι Έλληνες/χριστιανοί κυρίως, αλλά και τα περισσότερα κομμάτια της γης, γιορτάζουν αυτές τις μέρες με δικά τους ήθη και έθιμα. Και στη πατρίδα μας, στο κομμάτι αυτό της πέρα για πέρα Ελληνικής γης, της Μακεδονίας μας, στην Καστοριά, στη Κοζάνη, Γαλατινή και Εράτυρα [δήμος Ασκίου]οι γνωστές γιορτές έχουν και άλλες προεκτάσεις.
Τις προεκτάσεις θα τις δούμε μαζί, σαν μια ευκαιρία και τροφή, για να ξεφύγουμε λίγο πάλι από τα εδώ, για να πάμε εκεί.
Εκεί που κτυπάει πιο δυνατά η Ελληνική ψυχή. Κοντά στις παραδόσεις. Όσες απομείνανε, ξεφτισμένες λίγο ίσως, σκεπασμένες από την ομίχλη του χρόνου, μα πάντα υπαρκτές. Μιλάμε για ένα είδος διονυσιακών γιορτών κατάλοιπα της Διονυσιακής λατρείας ,γιορτές έξαλλες μες τους αγρούς, τους κάμπους και τους δρόμους κάθε χωριού.


Έχω διαβάσει ότι στις 25 του Δεκέμβρη γεννήθηκε Ο ΗΛΙΟΣ, το συνταύτισαν τότε οι χριστιανοί με τη γέννηση του Χριστού και έγιναν τα Χριστούγεννα η μ.χ .γιορτή των χριστιανών. Εκεί λοιπόν, πέρσι τέτοιες μέρες, έζησα παραδόσεις που δεν ήξερα ότι υπάρχουν. Και είδα και τα ΠΟΥΜΠΟΥΣΑΡΙΑ, [ΕΡΑΤΥΡΑ, ΣΙΑΤΙΣΤΑ, ΓΑΛΑΤΙΝΗ] γιορτές του Χειμώνα, μασκάρεμα, και περιφορά από σπίτι σε σπίτι. Κάτι σαν προάγγελο του Καρναβαλιού.
Τα καρναβάλια δεν μου πολυάρεσαν γενικά. Δεν ξέρω γιατί. Εδώ όμως γεύτηκα μια γεύση του αλλιώτικη. Είδα ένα ξέσπασμα γλεντιού. Κατάλαβα εκεί, ότι ο Έλληνας, αν και πια λόγω δουλειάς και υποχρεώσεων τις γιορτές αυτές τις κάνει έξω, για καλλίτερα, πιο χλιδάτα και γκλαμουράτα, κρατάει μέσα του τις παραδόσεις, τα πατρογονικά του. Τις αναμνήσεις της γιαγιάς, του παππού ,του πατέρα της μάνας κλπ. Εκεί λοιπόν στην Εράτυρα ένα μικρό γραφικό χωριό 15 χλμ. πριν την Καστοριά την παραμονή της ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ξεκινάνε μασκαρεμένοι με κυρίως τα πρόσωπα σκεπασμένα[τα ΜΠΟΥΜΠΟΥΣΑΡΙΑ]. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, που καταλήγουν στην κεντρική ιστορική πλατεία του χωριού, ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ, όπως τη λένε και αφού φάνε από τον λόφο με τα λουκάνικα και το ψωμί που ψήνονται στην πλατεία σε υπαίθριες ψησταριές του δήμου, πίνουν κρασί μπόλικο, γελάνε με την καρδιά τους και κάνουν ένα είδος παρέλασης με πανό που γράφουν ότι φανταστείς, σατιρίζοντας στοιχεία της επικαιρότητας. Μετά κόβουν λογιών-λογιών πίττες που πάλι δίνει ο δήμος και μοιράζονται μεταξύ τους μικροδώρα και συμβολικά χρηματικά ποσά. Σαυτά τα γνήσια πρόσωπα είδα χαρά και απόλαυση. Τόση όση δεν είχα δει ποτέ, στα ταξίδια μου σε μέρη ξένα, τέτοιες γιορτινές μέρες. Σε αντίστοιχα ρεβεγιόν η γκαλά, μαζώξεις τα λέγανε παλιά, μα η trendy εποχή τους άλλαξε το όνομα. Σε μερικά σπίτια, τους χάρηκα ειλικρινά, μαζεμένους να λένε τα ΜΠΕΝΤΙΑ, γνωμικά και ρητά Κοζανίτικα, μπερδεμένα μέσα στις άλλες κουβέντες τους.
Η μορφή του παππού και της γιαγιάς, καθισμένων δίπλα στη πυροστιά μούχει κολλήσει στο μυαλό και ώρες-ώρες τη θυμάμαι τόσο έντονα. Όπως καθετί που αγάπησα και αγαπώ. Ειδικά του παππού. Ενας παππούς από κείνους του παραμυθιού, που εγώ δεν γνώρισα, γιατί πέθανε πριν γεννηθώ, και που κοντά του ένοιωσα πάλι παιδούλα και ήθελα να μου μιλάει,να μου μιλάει, ασταμάτητα με κείνη τη χωριάτικη όπως λένε οι Αθηναίοι γλώσσα. Σχεδόν πολλά δεν τα καταλάβαινα, μα με ηρεμούσε και με χαλάρωνε. 'Ενα περίεργο πράγμα. Στην Καστοριά λοιπόν τα λένε ΡΑΓΚΟΥΣΑΡΙΑ.
http://www.youtube.com/watch?v=kG0zJ_wZxS8


Το ίδιο σκηνικό, αλλά εδώ λόγω κάποιου περισσότερου πλούτου [γούνες, μαγαζιά, νυχτερινή ζωή] ήταν πιο μεγάλη η γιορτή, πιο οργιώδες το γλέντι. 3ΗΜΕΡΗ. Απο των Φώτων, 6 Γενάρη ως και Της 8 Γενάρη το βράδυ. Είδα και έμαθα πολλά.

Πριν όμως θα σας πάω στην Βλάστη.

Ένα υπέροχο μικρό χωριό κοντά στην Καστοριά την κυρά της λίμνης. Την Βλάστη την είδα λίγο. Είχε και πάρα πολύ χιόνι το χειμώνα. Και το αυτοκίνητο ακατάλληλο. Ήθελε τζιπ. Και είδα να θέλει να ξεπεταχτεί μια μελλοντική Αράχοβα, και κάπου με πήρε ένα παράπονο. Όχι ότι θάταν άσχημο για τους κατοίκους που προσδοκούσαν στην οικονομική τους ευημερία, που θαρχόταν σίγουρα αν γινόταν χιονοδρομικό, μα γιατί ίσως θα χάλαγε αυτός ο σχεδόν παρθενικός χαρακτήρας της.


Πέρα από το ΄΄καταφύγιο΄΄ ένα πολυτελέστατο κτίσμα, με όλα τα προβλεπόμενα για καφέ, ποτό, φαί, τζάκια, πίνακες, ντεκόρ, πετρα, ξύλο, σίδερο μαυρο μασίφ. Ακόμη και δερμάτινες μαξιλάρες κάτω. Όλα ταχε. Φέτος ξεφύτρωσαν πολυτελείς ξενώνες. Με πέτρα και ξύλο, με αρκετό σεβασμό στο τοπίο. Χιονοδρομικό δεν υπάρχει εκεί μα αρκετά χιλιόμετρα πιο κει στη Βασιλίτσα, Βίγλα κλπ.


Εκεί λοιπόν στην Καστοριά, ρώτησα και μούπαν οτι τ’όνομα το πήραν από το λατινικό rogo απαιτώ/ζητώ, άλλοι τους λένε ζητιάνους. Επειδή γυρνάνε από σπίτι σε σπιτι και ζητάνε να τους δώσουν φιλέματα, για την γιορτή τους, που θα κάνουν, δηλ. φαγητά, γλυκά κλπ. Το τι τσίπουρο πίνουνε δεν λέγεται. Και στο τέλος τα μπουλούκια, οι ομάδες δηλ. καταλήγουν στην πλατεία Ντολτσού και μετά μαζεύονται και ανάβουνε ΜΠΟΥΜΠΟΥΝΕΣ δηλ.φωτιές.
Και θυμήθηκα το νησί που μεγάλωσα την Σύρο[θα πάμε και κει κάποια στιγμή],του Αι Γιαννιού που κοριτσάκια πηδούσαμε τις φωτιές σε μια αλάνα, που ήταν παρακεί με κίνδυνο να καούν τα όμορφα φουστανάκια που μας φορούσαν οι μανάδες μας ή τα πόδια μας. Και σπάγανε οι μεγαλύτερες και τη στάμνα που είχε μέσα μικρά χαρτάκια. Κάτι σαν τα cookies -νομίζω λέγονται- στα κινέζικα εστιατόρια που λένε την τύχη. Τα θυμάμαι σαν όνειρο. Μα τα θυμάμαι.
Αυτό ήταν το μικρό οδοιπορικό μου σαυτήν την γνήσια Ελληνική περιοχή. Μικρό αλλά τρανό. Όπως τρανή, πανώρια, αμόλυντη είναι η ψυχή των ανθρώπων που μένουν εκεί, ή αυτών που έφυγαν και γυρνάνε με περίσσια νοσταλγια στη πατρογονική τους γη. Και που κρατάνε στην καρδιά τα ήθη και τα έθιμα, που τους παρέδωσαν οι παππούδες και οι γονείς τους. Όχι τα απομεινάρια τους, μα καινούργια φυτώρια με όμορφα φυτά έτοιμα να δώσουν τους καρπούς της παράδοσης με τη σειρά τους, στα δικά τους παιδιά.




http://www.youtube.com/watch?v=xXwT56aV3lM [ Ενα Μινοράκι ...για τους ξενιτεμένους μας]

http://www.youtube.com/watch?v=Zz3QKvxOemk
''ΑΝΕΣΤΑΚΙ'' ...να γυρίσεις πισω στην
πατρίδα, αδέρφι μας σε περιμένουμε...

8 σχόλια:

Despina είπε...

ΤΕΛΕΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ.... τροφή για αναμνήσεις, εικόνες και μυρωδιές αυτού του τόπου που πάντα θα αποτελεί την ονειροπαγίδα μου...

Smells.Like.Happiness είπε...

Ομορφα τα περιγραφετε,κ πιο πολυ ομορφα ακουγονται σε μας ολα αυτα για τον τοπο μας.Να ταξιδευετε για να μας ταξιδευετε και για να θυμομαστε ολοι μαζι.

Γιωτα - Θεσσαλονικη

Amaddor είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Amaddor είπε...

Πολυ ωραία ιστοσελίδα... Η Παρουσίαση της Βλάστης είναι χάρμα οφθαλμών. Δεν έχω δει ωραιότερη περιγραφή του συγκεκριμένου τόπου. Να είστε πάντα καλά και να μας μεταφέρετε τις ομορφιές που βλέπετε σ'εμάς.

Ανώνυμος είπε...

manya me rotises tin gnomi moy gia to blog sou k tis foto.
oi foto sou den me enthoysiasan giati einai perigrafikes ton topion pou anaferese,k prosopika den mou aresei ato to styl fotografias.vevea i mageia tis perigrafis sou ton stigmon pou perases me lexeis glykes k poiitikes se polla simeia einai kati to poly oreo.dynato k to kouragio sou na grapseis anlytika kathe sou taxidi,giati poloi anthropoi ta exoyn stin mnimi tous k ta anasiroun se stigmes xaras i lipis...o kathe anthropos ekfrazete xexorista. ton diko sou ton thaumazo!! thaumazo akoma to oneiro sou ton lyrismo sou,tin agapi me tin opoia ta kaneis,alla k tin agapi pou prepei na exeis stin evesthisia k ston erota.-thanks-gerasimos.fer

ΜyriSun[Manya] είπε...

Δεν θα μπορούσα,να μην σε ρωτήσω γνώμη για το blog, αλλά και τις φωτός γιατί η γνώμη σου βαραίνει σαν επαγγελματίας φωτογράφος που είσαι και επέιδή έχω δει εκπληκτικά τοπία στις συλλογές σου.
Ευχαριστώ για την ειλικρινή
και αντικειμενική κριτική σου ως προς τις φωτός.Για τα υπόλοιπα καλά λόγια σου παλι ευχαριστώ και σε παραπέμπω στη είσοδο του μπλογκ και στη ροή φωτος του μπλογκ κυρίως στην υποσημείωση εκει.Νομίζω τα λέει όλα και δεν χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο τι είναι και τι αντιπροσωπεύει ο χώρος αυτός για μένα και τι προκαλεί στο μυαλό την καρδιά και κυρίως στην ψυχή μου.
Εγω.. απλά ανταποκρίνομαι..παραδίνομαι..αφήνομαι.

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΝΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΘΑΥΜΑΖΟΥΜΕ.ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΙΣΑΤΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΩ ΜΑΝΙΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΑ

Ανώνυμος είπε...

Σημερα επισκεφτηκα την Δ.Μακεδονια ,διαβασα ειδα θυμηθηκα μερη που επισκεπτομαι καθε χρονο και φυσικα την Καστορι καθε καλοκαιρι ,εκει γινεται ενα αρκετα καλο σκειτ φεστιβαλ,Ο Χαρης μου και η παρεα του με πανε,διπλα στη λιμνη ειναι υπεροχα ,καφεδακι το πρω ,φαγητο και περιπατο το απογευμα ,τελεια ειναι,ξεκουραζεται και το μυαλο και το σωμα ,εσ ευχαριστω Μανυα πουαπο εδω μεσα με ταξιδευεις.

Twenty years from now you will be more disappointed by the things you didn’t do than by the ones you did. So throw off your bowlines. Sail away from safe harbor. Catch the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover.

[Mark Twain]

Every time you touch me ...


I become a hero..
Ι fly to stars..

Jonathan Livingston Seagull του Richard Bach.
σελίδες 128, Εκδόσεις: Avon .
Δεν ξέρω εάν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά.
Μια απ όλες τις κριτικές του βιβλίου γράφει:
Richard Bach with this book does two things.
He gives me flight.
He makes me Young. (Ray Bradbury).
Και ο συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο :
To the real Jonathan Seagull, who lives
within us all !
Ξέρω πως πρωτοτυπώθηκε το 1973...

Όταν τολμάς...χάνεις για λίγο το βήμα σου.Οταν δεν τολμάς...χάνεις για πάντα τον εαυτό σου...

Nothing splendid has ever been achieved except by those who dared believe that something inside them was superior to circumstance. (Bruce Barton)


Ο Αλεξανδρινός ο καθαρός ο ουρανός ...στον έρωτα είναι σαν διαμάντι ανθεκτικός και ...είναι ο αυθεντικός o Aλεξανδρινός.

Μα εγώ να δεις που τα μισά σου...
θα μπορώ να αγαπώ...

Είσαι για ένα ρίσκο;


Είσαι για ένα ταξίδι στ'ανοιχτά; Είσαι για ένα ρίσκο;
Θελω να μου υποσχεθείς πως δε θα πάρεις μετεωρολογικό δελτίο.
Πως δε θα χεις μαζί σου προμήθειες και αποσκευές.
Πως δε θα γεμίσεις το πλεούμενο με σωσίβια....
Θα δέσουμε την άγκυρά μας στα φτερά των γλάρων...
Και θα ορίσουμε τιμονιέρη μας το πιο τρελό δελφίνι...
Θα σου χαρίσω όλο το γαλάζιο του πελάγου...
Όλο το χρυσαφι του ήλιου...Όλο το ροζ του δειλινού.
Να χεις χρώματα πολλά να βάφεις τους πόθους και τις σκέψεις σου.
Θα γεμίσω τ'αμπάρι μας με ονειρα. Να χεις πολλά.
Να μη φοβάσαι πως θα σου τελειώσουν...
Αν έχει λιακάδα θα απλώσουμε τα δίχτυα της ζωής μας στην κουβέρτα
και θα μπαλώσουμε τις τρύπες που μας ανοιξαν τα σκυλόψαρα...
Αν έχει βροχή θα βγάλουμε τη ψυχή μας στ΄άλμπουρο να ξεπλυθεί.
Είσαι επιτέλους, για ένα ταξίδι στ ανοιχτά;
Για ένα ρίσκο;
[ Αλκυόνη Παπαδάκη]

Ο άνθρωπός μου...


ο φύλακας...ο άγγελός μου...
Στο τσιγάρο που κρατώ..
Στον ένα μου Θεό...να μη δώσει να ξημερωθώ...
Ετσι μια ζωή θα σαγαπώ...



....να μη χαθείς ποτέ απ τη ζωή μου...

..Mε μόνο χάρτη τη καρδιά...


..Δίχως νόμους κ κανόνες...Κ είσαι έρωτας εσύ...κ ταξίδι γλυκό...

Α bsolute love...

για πάντα θα σαλπάρω...στην πλάτη του δικού σου ανέμου...
σαν να σουν όρκος σ έχω πάρει που δεν θα πάταγα ποτέ μου...
Στο τσιγάρο που κρατώ..Στον ένα μου Θεό..να μη δώσει να ξημερωθώ...
Ετσι μια ζωή θα σαγαπώ...

Like the air you breathe...

...tonight...

στης ζωής τα ταξίδια...

...να μη γυρνάς ποτέ την πλάτη...
Να τα κοιτάς μ' εμπιστοσύνη...κ με μάτια ολάνοιχτα...σα θαύμα...

οτι αξίζει θα ζει...
οτι γερά μας ενώνει...

Γαλάζιο πουλί...στα όνειρά μου...

Nα περπατάς ανάλαφρα σαν μακρινό τραγούδι...
Eνας γαλάζιος άνεμος ν' ανάβει ξαφνικά τα φώτα τ' ουρανού..
Tα χρώματα που χάθηκαν στα μάτια...εξαίσια να αστράφτουν πάλι...
K να είσαι εκεί όπως παλιά ...κι όπως παλιά να μ' αγαπάς
(T.Νικηφόρου]

Like the deep blue sea....

οταν έχω εσένα...οταν έχεις εμένα..

...Σε σένα που μπορείς με ένα χάδι να αδικείς...
Χρόνο έχεις για ότι αντέχεις...είσαι ουρανός που πονάει...και όλο βρέχεις
..
Διώξε τα σύννεφα σταμάτα την βροχή...
χαμήλωσε...κ ελα βρες με στο βραχάκι μας..
σε κείνο το νησί του ονείρου...κ της αλήθειας μας
Απο ψηλά δεν ζωγραφίζονται τα όνειρα..
δεν διακρίνεται η αλήθεια...χαμήλωσε...
Ελα κοντά μου...
Μη σφίγγεις τα χρώματα...μη τα σφίγγεις μες τη χούφτα σου
Δεν βλέπεις που το κόκκινό σου..θέλει να δραπετεύσει?

Ξεκρέμασε..τη σκουριά των καραβιών απ το λαιμό σου
....Και πήγαινε ανάμεσά τους κατάλευκος κ θαλασσί
Με το πουκάμισό σου ανοιγμένο
Εκεί..Για να απογειωθούμε μαζί...
Eσυ κ εγω...

its a matter of flying....

Το δικό μας ταξίδι δεν τελειώνει με ένα μόνο ξεφύλλισμα...

Η διαδικασία του γραψίματος ενεργοποιεί την φαντασία με τρόπους
που δεν μπορεί να το κάνει κανένα άλλο αισθητήριο μέσο....
Το γράψιμο σε αναγκάζει να συμπληρώσεις τα κενά
κ να δημιουργήσεις δικές σου εικόνες...


Για σένα μόνο...

Μα της καρδιάς τ αστέρι μην παίρνεις απο δω...

Δυο μέρες μόνο..σ' ένα ταξίδι-αστραπή...να ξεδιπλώνω...
Οσο μια βόλτα διαρκεί...Να παίρνει ανάσα η ζωή..
Για λίγο μόνο...Για τόσο μόνο...
Φως να γεμίζουν οι στιγμές..να λάμπουν μες στο χρόνο
Όλο το σώμα μου να ζει..Για σένα μόνο...
Δυο μέρες μόνο...
Οσο κρατάει μια ζωή...Για τόσο μόνο...

Ο γλάρος...κ ο αγέρας...

Manya Kousi
Ιδανικοί εραστές .Δεν παύουν ποτέ να πετάνε.Ανεκτίμητη συνύπαρξη.Τέλεια.
Tαξιδεύουν μαζί...Αλλιώς δεν έχει νόημα η ύπαρξή τους.[ΜyRiSun]

Φίλα με αγάπη μου....

Η αλήθεια...με τα δικά μου μάτια.



δες τα μάτια μου... γεμίσαν απο σένανε...
δες η καρδιά μου...γέμισε απο σένανε...αλήθεια μου
Sempre na minha mente..

Οτι αρχίζει με αλήθεια..δεν τελειώνει ποτέ...

Io Che Amo Solo Te
Ηθελα ναμαι..
κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου...
για να ξυπνάω τις φωτιές μες στο κορμί σου...
Η μόνη λέξη...μες το παραμιλητό σου...


Πάρε με......Ζεστό αγάπης κύμα..

Οταν έχω εσένα...

μπορώ να ονειρεύομαι ξανά...
Mάτια μου..ψάχνω να σε βρώ...
Δεν σβύνω τη μορφή σου..
.



Sempre na minha mente...

Για την ακρίβεια... ποτέ δεν είχα μεγαλύτερη διαύγεια. Αυτό που μου συνέβη είναι σχετικά απλό.

Ένιωσα ξαφνικά... μια έντονη επιθυμία για το αδύνατο...


Αγάπησα Απόλυτα κ Αληθινά...
ένα γλάρο...
Λοιπόν...θέλησα να πετάξω...
Θέλησα ν ανταμώσω ουρανό.
Θα με ρωτάνε... θα ’μαι η απάντηση.
Sempre na minha mente.
Δεν θα περνώ στην άλλη τάξη...
Δεν θέλω ν αλλάξω ουρανό...

υγ.και θα σου πω και την ουσία...κι αυτο που εχει σημασία...
χάραξε μα τίποτα δεν άλλαξε...
Πιο πολύ σε θέλω... σ αγαπάω..
Μέλι είναι ο έρωτας που στάλαξε
πάνω στο κορμί που ξαγρυπνώ...

Κ αυτή είναι η αγάπη που δεν τέλειωσε ποτέ...

All rules are made only to be broken...


φως μου...βρες το νησί...στο σαγαπώ μου...
Απλά...υπάρχει...κ είναι το δικό μου νησί...

Αγάπη μου στο κόσμο μου....βρες το νησί..
έχει παντού κ πάντα...ήλιο εκεί...

ξέρω είναι δύσκολο...

μα κάντο εσύ απλό....
σημάδια άφηνε στα σύννεφα απάνω...

Μην αλλάξεις ουρανό...
υποσχέσου...δεν θα με ξεχάσεις...

στο δικό μας βραχάκι.....


Σε χώρο μυστικό.. .καρδιά μου ...σ ανταμώνω...

''Κάθησε εδώ κοντά μου...Μου 'λειψες ξαφνικά
Ετσι όπως oταν πέφτει ο ήλιος...
Μείνε λιγάκι ακόμα.........κάτι εχω να σου πω
Να πάρει ο αέρας χρώμα....''
"Τάσος Λειβαδίτης"
..Si tu no estás junto a mí.....
Κράτα μου το χέρι στα μακρινά μας όνειρα...
Nα παίρνει ανάσα η ζωή...αέρα η καρδιά...
Baciami ancora...

με την αγάπη σου ψηλώνω....

κ ακουμπάω ουρανό...

so in love with you...am I...


our sound..our dream...our journey....


Τα όνειρα δεν χάνονται μόλις ξυπνάμε...
Τα όνειρα πεθαίνουν όταν σταματήσουμε να ελπίζουμε...
seagulls flying
Love me without fear -Trust me without questioning - Need me without demanding -
Want me without restrictions - Accept me without change- Desire me without inhibitions.

Besame Mucho.A treasure...a world map...


a thought that escapes.....I love you
una luce che sfiora/ a light that skims over
una fiamma che incendia l’aurora./ a flame that inflames the dawn
Un errore perfetto, un diamante, un difetto/ a perfect mistake...a diamond..a defect
uno strappo che non si ricuce./ a tear that can't be mend

Un respiro profondo per non impazzire/ a deep breath to don't go crazy
una semplice storia d’amore./ a simple love story

Un pirata, un soldato, un dio da tradire/ a pirate..a soldier..a god to betray
e l’occasione che non hai mai incontrato./ and the chance that you've never met
La tua vera natura, la giustizia del mondo/ your true nature... justice in the world
che punisce chi ha le ali e non vola./ that punishes who has wings and doesn't fly

Baciami ancora…/ kiss me again

Tutto il resto è un rumore lontano/ everything else is a distant sound
una stella che esplode ai confini del cielo/ a star exploding on the edge of the sky
Baciami ancora…/kiss me again

Voglio stare con te/ I wanna be with you
invecchiare con te/ grow old with you
stare soli io e te sulla luna./ be alone.. you and I on the moon

Coincidenze, destino,/ coincidence..destiny
un gigante, un bambino/ a giant..a child
che gioca con l’arco e le frecce/ playing with bow and arrow
che colpisce e poi scappa/ that hits and runs
un tesoro, una mappa,/ a treasure..a map
l’amore che detta ogni legge/ love that lays down the law
per provare a vedere/ to try to see
che c’è laggiù in fondo/ what there is down there
dove sembra impossibile stare da soli/ where it seems impossible to be alone
a guardarsi negli occhi/ looking each other in the eyes
a riempire gli specchi/ filling the mirrors
con i nostri riflessi migliori/ with our best reflections

Ατέλειωτο ταξίδι...

Mέρα Μαγιού..ήτανε.Ατέλειωτο ταξίδι μ αφησες καρδιά μου...
Θάθελα... ναναι Μάης...οταν ξανάρθεις...

Μόνο εσένα και είμαι εντάξει.
Το ταβάνι έχει πετάξει δυο φωτιές στον ουρανό.


Σου φυλάω μουσικές...

στο ταξίδι να καις μες στο χρόνο

Διαδρομή
είναι η πορεία στην
αυτογνωσία μέσα από το ταξίδι...

To feel your love once more...


I woke and you were there...beside me in the night.
U touched me & calmed my fear...turned darkness into light.
I woke and saw you there...beside me as before
My heart leapt to find you near to feel you close me...once more
Your strength has made me strong..though life tore us apart..
& now when the night seems long...your love shines in my heart...

Sei la vita mia...

Ωσπου η γη να μη γυρίζει πια...

Όλη γη ταξίδι γύρω από σένα
Ώσπου το φως να γίνει σκοτεινιά...
Ώσπου κι αυτός ο ήλιος να σβηστεί...
Ώσπου ο χρόνος πια να ξεχαστεί...
Θα σ' αγαπώ...
One’s destination is never a place...but a new way of seeing things.” – Henry Miller

μ ένα τραγούδι του δρόμου..

ναρθεις όνειρό μου...

Ετσι...

it will be for ever...


Θα με ρωτάνε... θα ’μαι η απάντηση.
«Αξίζει καρδιά μου να υπάρχεις για ένα όνειρο
και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»

I wish a falling star... Could fall for ever.


Κάποιοι λένε να μην ονειρεύομαι για τον λόγο ότι τα όνειρα είναι EΔΩ
& η πραγματικότητα ΕΚΕΙ & η απόσταση τους μεγάλη φαντάζει.
Mα όσο σκέφτομαι πως εσύ στο ΕΚΕΙ του ονείρου ήσουν πριν σε γνωρίσω...τόσο επιμένω ΕΔΩ όνειρα να κάνω...

here..and everywhere...for ever...
shine on you...on me... crazy diamond
Σ ένα ταξίδι που δεν έχει τελειωμό...

Οσα δεν τόλμησε κανείς...Εγώ τολμώ.
Απλά...Σ αγαπώ.


can make this world seem right
can make the darkness bright..
can make this change in me....


Απλά...όπως γυρίζει αυτή η γη...


έτσι κ εμείς εδω γυρνάμε...
φίλα με απόψε...ξεκινάμε...

Πολύ απλά...


Θα μαι μαζί σου μια ζωή...Θα σαι το σώμα μου και θα μαι η ψυχή σου.Δεν έχω όνομα εγώ για όποιον με ρωτά...
ΕΣΥ λέγε με ΕΡΩΤΑ...

Ποτέ μου.. δεν θα σ αρνηθώ...δεν θα σ απολησμονήσω...


να΄σαι εδώ γιατί η ζωή..με ένα σώμα δεν αρκεί
σε θέλω εδώ για να υπάρχω...

Εσύ για μένα...είσαι...

Καρδιά μου....μωρό μου...ψυχούλα μου...


καλώς όρισες Ανοιξη....

Πάμε ταξίδια...Ελα στο ρυθμό μαζί μου...
Νοιώσε λίγη ένταση..
Dance with me...little stranger...show me secret sins
Love can be like bondage..seduce me once again....
Won't you dance with me..in my world of fantasy
Won't you dance with me..ritual fertility....