Εξουσιάζει την είσοδο στη Μεσόγειο..μεταξύ της νότιας άκρης της Ισπανίας και της ηπείρου της Αφρικής..Η χώρα βρίσκεται στο άκρο της Ιβηρικής Χερσονήσου..... βόρεια του Μαρόκο και νότια της Ισπανίας. Στο στενό του Γιβραλτάρ συναντώνται λοιπόν η Μεσόγειος και ο Ατλαντικός.Ο βράχος...διάσημος και αινιγματικός στέκει εκει μπροστά σου...μόλις περνάς τα σύνορα.
Πάνω του ...γράφτηκαν 1200 χρόνια μαυριτανικής..ισπανικής και βρεττανικής ιστορίας.Η θέση περιζήτητη...και στρατηγικής σημασίας...το σημείο κομβικό..για τον έλεγχο της ναυσιπλοίας ...και κείνος το ξέρει..και στέκει αγέρωχος..με βρεττανικό φλέγμα...αλλά και μια γερή δόση σπανιόλικου πάθους.
Ξέρει οτι είναι μοναδικός..απ την άποψη της ιστορίας..της γεωγραφίας..της γεωλογίας..χλωρίδας και πανίδας.Εχει εκείνο το attitude..της μοναδικότητας.
Διοικητικά υπάγεται στο Βρετανικό Στέμμα..όμως έχει τη δική του κυβέρνηση και το Ην.Βασίλειο.. είναι υπεύθυνο μόνο για τις εξωτερικές και τις διεθνείς σχέσεις της περιοχής. Το αρχικό του όνομα ήταν «βράχος του Ταρίκ» (Gibral-Ţāriq) «όρος του Ταρίκ» .Η βρετανική κυριαρχία αναγνωρίσθηκε από την Συνθήκη της Ουτρέχτης το 1713...και ακολούθησαν οι Συνθήκες των Παρισίων και των Βερσαλιών.
Απο ψηλά και σαν ανεβείς με τα μικρά βανάκια τον ελικοειδή στενό δρόμο και μέχρι τη κορφή του[υπάρχει και τελεφερίκ σαφώς ακριβότερο]...το θέαμα είναι συναρπαστικό.Απέναντι βλέπεις την Αφρική.Λες θα απλώσεις το χέρι και την έφτασες.Ως εκεί ..ηταν τα τότε σύνορα του κόσμου.
Και απ την άλλη πλευρά ο Νέος Κόσμος.Η Αμερική.Το άγνωστο ...το καινούργιο.Οι στήλες του Ηρακλή....η πρώτη σου στάση στην ανηφόρα του μικρού δρόμου. Είναι εκει για να θυμίζουν.Μοιάζουν σαν τις γνωστές κολώνες αρχαίου ναού μα δεν είναι απ άσπρο μάρμαρο.Είναι σκούρες και σε πιο σύγχρονο ύφος. Το όνομα...Ηρακλής..το ξέρεις..
Μετά τις κολώνες...αντικρύζεις τους πιθήκους.Τους υπολογίζουν γύρω στους 250 ζούν και
περιδιαβαίνουν ανάμεσα στους τουρίστες...και στους ντόπιους...ανεβοκατεβαίνουν στο κεφάλι σου η στα αυτοκίνητα...παίρνουν.......θρασύτατα...ότι εξέχει απ την τσάντα σου...και φυσικά
ροκανίζουν ανενόχλητοι οτι φαγητό τους δίνουν οι τουρίστες...
Η παράδοση λέει οτι όσο υπάρχουν εκεί αυτοί...το Γιβραλτάρ θα ανήκει στους Αγγλους..άρα
τους περιβάλλουν με περισσή φροντίδα..ειδικοί που ασχολούνται μαζί τους.
Μια ακόμη...ατραξιόν...λοιπόν.
Το σπήλαιο...[πολυδιαφημισμένο]στη δεύτερη στάση σου...υγρό σκοτεινό....χρησιμοποιείται για συναυλίες..Μπορείς να το δεις..σχετικά σύντομα.Η χώρα εχει πολλά σπήλαια.Αυτό που είδα δεν είναι και κάτι εξαιρετικό και για να δώσεις περισσότερο χρόνο..
Ομως δωσε χρόνο..στη 3η τελευταία στάση στη κορυφή.Ακουμπάς ουρανό..Τα θαλασσοπούλια..πετούν γύρω σου.. .Για λίγο..είσαι αλλού..για λίγο μπορείς να νοιώθεις αλλιώτικα.
Κάτω...μοιάζει με το Μονακό..εγω έτσι περίπου το παρομοίασα...Δεν έχει ίσως την τελειότητα και την πολυτέλεια του πριγκηπάτου αλλά τα κόττερα..και τα κρουαζιερόπλοια ειναι εκει..Αλλα πιο μέσα αλλα πιο έξω αγκυροβολημένα..σε πολυτελείς μαρίνες.Αλλα διερχόμενα.
Το σύγχρονο Γιβραλτάρ. Πηγή πλούτου ο τουρισμός...και τα καζίνος.Το χαρτοπαίγνιο.Μια μικρή κουκίδα κι αυτη... της γης..6,5 τ.χιλ..Ενας βράχος...που είναι όμως παγκόσμιο αναγνωρισμένο offshore οικονομικό κέντρο.Πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ... διατηρεί ανεξαρτησία από την Αγγλία ειδικά σε θέματα φορολογίας...Δεν έχει ΦΠΑ...φόρους κλπ.Φυσικά οι κάτοικοί του έχουν υψηλό κατά κεφαλή εισόδημα...και είναι ολοφάνερο που το οφείλουν
Το περισσότερο εργατικό δυναμικό είναι Ισπανοί..και μιλούν ισπανικά...επιμένοντας ...και αγνοώντας τα αγγλικά σου.Ισως είναι κι αυτό μιας μορφής αντίδραση.Αλλωστε το 1969 ...οι Ισπανοί έκλεισαν τα σύνορα..ομως το 1982 ο Χ.Κάρλος αποφάσισε να τα ανοίξει...εντελώς.Παρ όλα αυτά ...το αίτημα επιστροφής του Γιβραλτάρ στην Ισπανία παραμένει...και είναι διακαής πόθος των Ισπανών.
Ο έλεγχος στο μπες και βγες υπάρχει στο τελωνείο και καταντάει και κουραστικό
μιας και ο κόσμος είναι αρκετός.
Είναι...tax free...λοιπόν μιλάει κυρίως Αγγλικά αλλά και Ισπανικά....έχει λίρα αγγλίας σαν νόμισμα. Ακόμη και οι γνωστοί εγγλέζικοι κόκκινοι τηλεφωνικοί θάλαμοι στο λένε.Είναι δικό τους.
Ας πούμε..μια αποικία..απ τα τελευταία απομεινάρια των κτήσεων ..της Βρεττανικής κυριαρχίας..Συμφέροντα...αναδιατάξεις..ανακατατάξεις...φηφίσματα...υπόγειες διαμάχες..φανερές αντιμαχίες.. Οι κάτοικοι του επιμένουν και δεν θέλουν την επιστροφή του στους Ισπανούς. Η βασ.Ελισσάβετ...είναι η ανώτερη αρχή και ο Κυβερνήτης του Γιβραλτάρ η αμέσως επόμενη.
Οι παραλίες όμορφες και καθαρές.Βράχια και άμμος σε υπέροχη συνύπαρξη.Ωραία ξενοδοχεία αγγλικού στυλ ...αλλά και πιο μοντέρνα...boutique hotels...φιλοξενούν τους επισκέπτες ....και αρκετούς vips..επιχειρηματίες κλπ..που για ευνόητους λόγους το επισκέπτονται...απο θάλασσα ..αέρα...και οδικώς. Οι δρόμοι...στρωμένοι πέτρες..αρκετό πράσινο...κόσμος πάει κι έρχεται..χάπενιγκς στις πλατείες...κατηφόρες..ανηφόρες..στενά σοκάκια όλο στυλ αλλά και μαγαζιά...που κατακλύζονται απο τουρίστες...γιατί φυσικά τα είδη είναι σε χαμηλότερες τιμές σαν αφορολόγητα.
Ομορφα εστιατόρια....κυρίως με ψάρια...και θαλασσινά..καφετέριες....και φυσικά...fish and chips...classic...english food...αλλά και οι κλασικές γνωστές εγγλέζικες-αμερικάνικες αλυσίδες...speed..fast...plastic food.Φυσικά πολλά μαγαζιά..είναι τα γνωστά ονόματα που συναντάμε στο Λονδίνο αλλα και σε κάθε πόλη της Αγγλίας
Ναι...έχει τα πάντα για άλλους. Εμένα όμως...δεν κατάφερε να με αποσπάσει ...να με κρατήσει.Ενω στην αρχή με εντυπωσίασε...είδα πάθος...οπως προανέφερα... στη συνέχεια το ένοιωσα ...απόμακρο...και ψυχρό...ουδέτερο...αδιάφορο.Αναρωτήθηκα τι δεν έκανε...Απλά δεν προσπάθησε.Αυτη η σιγουριά του...οτι με έχει στο χέρι..και έχει εξασφαλίσει το ενδιαφέρον μου..οπως των άλλων διερχόμενων..και τουριστών.Λάθος σφυγμομέτρηση.
Αυτό το attitude...της υπερβολικής σιγουριάς που έμοιαζε σαν να με θεωρούσε δεδομένη....με απομάκρυνε...με κρύωσε...μου δημιούργησε αντιστροφή...δεν μου έφιαξε...συνθήκες...ζεστασιάς...και τελικά με απογοήτευσε.Δεν κατέβαλε καμιά απολύτως προσπάθεια...να με αγκαλιάσει..να με τσιγκλίσει..και να με κάνει να μη θέλω να το αποχωριστώ.Να με κρατάει με το ενδιαφέρον του..Απλά ...βάδισε πάνω στην σιγουριά του...και έχασε.
Ειναι όμορφη χώρα/πόλη.Και λοιπόν? εκατοντάδες άλλες χώρες/πόλεις είναι όμορφες.Χρειάζεται όμως αυτό το κάτι....που μένει...σαν την φλόγα που είναι διαρκώς αναμμένη
Στην επιστροφή για την Ισπανία... ..σκεπτόμουν..συνεχώς ...τι απ όλα θα θυμόμουν περισσότερο ..στον απολογισμό..αυτού του ταξιδιού απ όλα όσα είδα και ένοιωσα.
Ημουν και είμαι απόλυτα σίγουρη
Η τελευταία στάση πάνω εκει στη κορυφή του βράχου.Ο ουρανός τόσο κοντά..καταγάλανος
και λουσμένος στο φως του ήλιου.Στο κενό κάτω..η θάλασσα που στραφτάλιζε.Ο αέρας γέμιζε τα πνευμόνια μου...και κυριαρχούσε μέσα σ όλο μου το είναι.Δεν ένοιωθα καν το σώμα μου.Τοσος κόσμος γύρω..μα εγω ήμουνα εκει ολομόναχη..και ζούσα ρουφώντας κάθε στιγμή.
Το πέταγμα των γλάρων που πέρναγαν σχεδόν ξυστά δίπλα μου και η εικόνα τους .Το αίσθημα της ελευθερίας που απέπνεε η παρουσία τους..το σμίξιμο τους στον αέρα...οι ομιλίες τους...οι φωνές τους..το σχήμα ..τα φτερά τους ανοιγμένα. Η μαγική εικόνα της απόλυτης λευτεριάς...του μοναδικού ερωτικού ανταμώματος τους με τον απέραντο...ατέλειωτο ορίζοντα.
Μόνο γιαυτήν την εικόνα και μόνο γιαυτό το λόγο ...θα αποψάσιζα να ξαναπάω εκει...Για να την ξαναδώ...και να την ξαναζήσω.
Ισως τότε...αυτός ο βράχος που τον λένε Γιβραλτάρ...καταφέρει να ξεχάσει το ..πέτρινο προσωπό του..και καταφέρει να κερδίσει το ενδιαφέρον μου και κυρίως το χαμόγελό μου.
τι να την κάνω την αναταση του νου...
ας ειχα τις φτερουγες της ψυχης μου...
===========
usefull infos...bad or good...
Καθημερινά περνούν τα στενά του Γιβραλτάρ 3.000 πλοία,... εκ των οποίων τα 1.000 μεταφέρουν κοντέινερ.
http://kpe-kastor.kas.sch.gr/biodiversity_site/b/article41.htm
Φτάνει ο Οδυσσέας και βλέπει τη χώρα αυτή μετά δεκαοκτώ ολόκληρες μέρες και άλλες τόσες νύκτες, τρέχοντας ανατολικά με ούριο άνεμο. Βέβαια το χειροποίητο καράβι του δεν έχει καρίνα και δεν έσκιζε τα νερά πολύ γρήγορα. Αλλά είχε όμως πανί και τιμόνι. Με τους πιθανότερους υπολογισμούς με 4 χιλιόμετρα την ώρα έπρεπε να έχει διατρέξει 1800 μέτρα. Είναι ακριβώς η απόσταση από τις Αζόρες στο Κάδιξ, αμέσως έξω από το Γιβραλτάρ, όπου και πρέπει να εντοπίσουμε τη χώρα των Φαιάκων.
Σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου