Θαταν το Ταξίδι...Η Απογείωση...- Είχε όνομα...Ημουν σίγουρη οτι θα ερχόταν κάποια στιγμή...Το νοιωθα...το ήξερα...απλά περίμενα...Το κλουβί μου με κρατούσε.
Δεν είχα φτερά....Δεν μπορούσα... - Μόνη ελπίδα η διαφυγή...Θα έσπαζα τα κάγκελα.Θα τόκανα.
- Θα πέταγα αφού εκείνος θα μουδινε τα φτερά..κ θα με μάθαινε
να πετάω.Θα πετούσε κι αυτός ...και θα ανταμώναμε εκει. - Anonymo Veneciano...Θα ήταν Εκείνος Laguna Venecia...Απιαστη θαρρείς.Διαφυγή μέσω έρωτα όταν όλα μοιάζουν ίδια και στατικά.Τη νομίζεις αερικό αλλά με συγκλονιστικά έντονη παρουσία.Ολη η έλξη. Ζεις μέσα της.Υπάρχεις δίπλα της.Την αναπνέεις.
- Θα ζούσα μέσα του.Θα ζούσε μέσα μου..O δικός του αέρας εγώ.Το όνειρο.
- Η δική μας στιγμή...Μέσα στο χωροχρόνο...Η δική μας μέρα.Το δικό μας εκπληκτικά μοναδικό ταξίδι..Ενα ταξίδι μαζί.
Εχει όνομα τωρα πια...Τώρα ξέρω...
αναρτήθηκε απο Μyrisun[Manya] 09/02/2010-
.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου